Tajlandia uważana jest za jeden z najbogatszych i najpiękniejszych krajów Azji Południowo-Wschodniej. Mimo powikłanej historii, nigdy nie stała się kolonią. Dziś magnesem przyciągającym tu ludzi są jej przepiękne tropikalne wyspy, plaże, kobiety i pogoda. Obecnie wiele miejsc w kraju jest znakomite do osiedlania się dla obcokrajowców, czyli farangów, bo tak nazywani są biali przybysze z zagranicy. Najczęściej są to Bangkok, Puket, Ko Samui, Krabi, Cziang Maj i oczywiście Pataja. Wiele osób przylatując tu na wakacje od razu niemal jest gotowa rzucić swoje obowiązki, życie w Polsce i chciałaby się przeprowadzić do tego wyśnionego raju. Urzekają ich, pogoda, uśmiech ludzi, szczególnie ten w ośrodkach turystycznych, gdzie wiadome jest, że do uprzejmości Tajów dochodzi jeszcze czynnik zarobkowy. Jest jednak małe ale, otóż przyjazd turystyczny różni się bardzo od pozostania na stałe w tym kraju. Ma on również tak samo wiele zalet jak i wad, z tą różnicą,  że trudno wady dostrzec jak spędza się pierwsze krótkie okresy pobytu tutaj. Zawsze oczywiście decyzja pozostaje w rękach każdego z nas, ale warto o tych sprawach sobie przypomnieć będąc zafascynowanym widokami palm, czy skłonami powitalnymi uśmiechniętych Tajek.

Kraj ten gości stałych mieszkańców niemal z całego świata, są to Australijczycy, inne nacje azjatyckie, wiekszość  krajów zachodnioeuropejskich, Amerykanie, czy grupy ludzi z Afryki. Polityka migracyjna Tajlandii nie należy do łatwych, warto najpierw poczytać trochę na ten temat i sprawdzić co można uzyskać dla siebie najodpowiedniejszego. Generalnie wita się przybyszów z pokaźnym stanem gotówki na koncie w banku i to jest najczęstszym warunkiem uzyskania możliwości pobytu w „kraju uśmiechu”. Szczegóły warunków uzyskania wizy pobytowej do zapoznania w dziale wiz.

Na pewno spokojniej można tutaj żyć, nie ma pogoni za dobrami materialnymi, jak to odczuwa się w zachodnich krajach, ludzie zazwyczaj nie spieszą się tak bardzo. Większość stara się w sposób spokojny i uprzejmy załatwiać różne sprawy. Wiele przepisów dotyczących spraw jest dość płynnych, co powoduje dwuznaczne sytuacje, wymagające często odpowiednich dodatków kopertowych, niewiele jest natomiast spraw, które ciągną się miesiącami w urzędach, powodując nerwicę czy frustracje załatwiających.

Zycie jest dużo tańsze niż w naszym kraju, utrzymanie domu czy mieszkania, koszty opłat za media są nieporównywalnie niższe. Koszt zakupu domów w strzeżonych osiedlach, czy mieszkań (nazywanych tu często condo lub condominium) jest równie atrakcyjny finansowo. Nie zawsze jakość budowanych domów czy apartamentowców jest zgodna z oczekiwaniami, przed decyzja kupna warto przyj rzec się temu dokładniej.

Na zakupy w sklepach spożywczych wyda się mniej gotówki niż w Polsce, choć produkty europejskiego pochodzenia są bardzo drogie. Żywność w restauracjach, szczególnie tajskich na ulicach jest na tyle dostępna cenowo, ze nie jest zbyt opłacalne samemu gotować w domu.

Mieszkańcy Tajlandii są dość życzliwie nastawieni do obcokrajowców, lecz istnieje dość duża bariera kulturowa i mentalna pomiędzy tutejszą, azjatycką, a np. naszą europejską. To między innymi przez to dość trudno jest blisko asymilować się w głębsze przyjaźnie z Tajami. Oczywiście bywają wyjątki od reguł, szczególnym ich przykładem może być łatwość głębszych znajomości filigranowych Tajek z mężczyznami z całego niemal świata. Tradycje kulturowe buddyzmu wręcz są bardzo pomocne w zacieśnianiu związków dwojga ludzi o odmiennych wyznaniach. Nie tak jak w przypadku innych wyznań religijnych. Na ogół Tajowie bardzo szanują inne wyznania, a obcokrajowcy często są bardzo pozytywnie nastawieni na poznanie tajników buddyzmu.

Istnieje dość dużo tajskich tradycji rodzinnych, czy kulturowych, niektóre z nich trochę szokują, inne wprawiają w zachwyt. Należy być na to przygotowanym, jeśli chce się wiązać swoje życie z tym krajem. Tajlandia to kraj wielu kontrastów, często dość mocnych i na wielu płaszczyznach.

Rozwój zawodowy w tym kraju na ogół nie należy do łatwych, Tajowie dość mocno bronią swojego rynku pracy, obcokrajowiec chcąc podjąć tutaj legalną pracę, będzie musiał oczywiście uzyskać pozwolenie na pracę, a także być przygotowanym na przepisy stanowiące o dość wygórowanych minimalnych zarobkach, co powoduje często niechęć właścicieli firm do podejmowania zatrudnienia obcokrajowców, gdyż za połowę stawki mogą zatrudnić osobę z Tajlandii. Jest jednak trochę firm, które cenią sobie umiejętności przyjezdnych i zatrudniają ich na pełny etat. Najłatwiejszą formą znalezienia pracy w Tajlandii jest zostanie nauczycielem jeżyka obcego w szkole, głównie angielskiego.

Ci, którzy chcą sami otworzyć firmę czeka również wiele niespodzianek prawnych, często nie do końca logicznie zrozumiałych na początku, prawo tutaj jest tak stworzone, aby bronić interesów rynku lokalnego i z tym należy  się liczyć. Aby otworzyć własną firmę należy posiadać większą sumę pieniędzy, być nastawionym na więcej formalności i kontroli niż ma to typowo tajska firma. Choć w porównaniu z polskim prawem podatkowym i trudnościami w działalnościach gospodarczych to w Tajlandii jest zdecydowanie łatwiej. Na pewno urząd skarbowy nie traktuje tutaj właściciela firmy jak potencjalnego złodzieja czy oszusta, wysokości podatków są również bardziej „przyjazne” dla biznesu. Nie uczestniczy się w procederze opłat ZUS, co często w kraju bywa powodem problemów firm. Rozliczenia z urzędami nie są tak częste jak w Polsce.

W Tajlandii przybysz nie może kupic prywatnie domu na własność, a dokładniej ziemi pod nim leżącej,  może ja najwyżej dzierżawić. Inaczej jest w przypadku prowadzenia firmy, wtedy można kupić taką nieruchomość na firmę.

Jest tu kilka rzeczy, które nas Polaków zaskakują w pozytywny sposób, na pewno pogoda, niemal cały rok taka sama, temperatury odczuwalne są prawie tak samo, nie musimy z zainteresowaniem śledzić prognozy pogody w telewizji, niemal cały rok dzień ma tę sama długość, różnice w porze, o której zachodzi słońce są bardzo niewielkie. Już te czynniki powodują jak dla nas duży komfort podczas pobytu na stałe tutaj.

Mieszkanie w Tajlandii

W Tajlandii buduje się dużo nieruchomości, wiele firm deweloperskich przygotowało obecnie swoje projekty. Głównie inwestuje się w stolicy Bangkoku, Pataji, oraz na południu na wyspie Puket, Ko Samui, Krabi, oraz na wyspach Ko Lanta i Ko Pangan.

Wiele z projektów jest sprzedawane z poziomu biur sprzedaży, które maja przygotowane do pokazania wzory mieszkań z przykładowym wyposażeniem. Nie zawsze takie firmy będą realizowały projekt o dobrej jakości, jaka jest pokazana we wzorcowym przykładzie. Obecnie też w wyniku recesji na rynku nieruchomości wiele firm pobrało zaliczki na mieszkania, na budowę apartamentowców i minęło nawet 2 lata, a budowy nadal nie rozpoczęli, gdyż nie udało im się uzyskać wystarczającej liczby chętnych do rezerwacji, co stanowi dla nich sygnał do rozpoczęcia inwestycji. Warto więc wybierając się na zakup mieszkania, być ostrożnym przy oglądaniu świetnie przygotowanych projektów i folderów, w Tajlandii często sprzedaje się „marzenia na zdjęciach”, a później rzeczywistość wygląda nieco bardziej blado. Bezpiecznie jest od razu pytać czy dana nieruchomość jest ukończona i oglądać takie miejsca z zamiarem kupna, wtedy mamy możliwość po wpłacie uzyskać od razu klucze do upragnionego lokum.

Apartament, condominium w Tajlandii obcokrajowiec może zakupić na własność, nawet jeśli nie mieszka na stałe w tym kraju. Warunkiem jaki stawiany jest deweloperom to sprzedanie 51% powierzchni apartamentów dla Tajów, a wiec pozostała część 49% powierzchni budynku może być w posiadaniu obcokrajowców. Standard budowanych apartamentowców jest bardzo różny. Obecnie, większość nowych budynków budowana jest z dobrych materiałów i z pełną obsługą serwisową. Mieszkania są wykańczane w dość dobrym standardzie. Do wielu z nich wystarczy wejść z walizką ubrań i można zacząć mieszkać. Ceny różnią się znacząco, w zależności od jakości budynku, dodatkowych atrakcji umieszczonych w budynku, lokalizacji w mieście, dostępności do stacji metra (w Bangkoku). Warto przed podjęciem decyzji trochę się rozejrzeć w ofertach, biur nieruchomości jest w Tajlandii bardzo dużo, warto tez zasięgnąć opinii mieszkających dłużej Polaków na temat zainteresowanych llokalizacji.

Przykładowo mieszkanie podobne do polskiej kawalerki, tutaj nazywanej studio wyposażone standardowo można nabyć od około 1 mil bath i takie studio będzie jakością przypominało europejski standard. Jeśli chcemy coś w dobrej lokalizacji i o zadowalającym standardzie to powinniśmy być gotowi do wyłożenia minimum 1,5 mln bath. Dla porównania nawet na obrzeżach Bangkoku za te sumę można zakupić już dom jednorodzinny, wolnostojący lub w szeregówce w strzeżonym osiedlu, ale jakość wykończenia będzie wymagała poprawek.

Większość budynków nowobudowanych posiada własne baseny, czy siłownie, często są w nich sklepiki z żywnością, pralnie, salony masażu, czy zakłady fryzjerskie. Więcej informacji o apartamentach, condominiach można przejrzeć w dziale nieruchomości.

Praca w Tajlandii

Wiele zalet jakie posiada Tajlandia przyciąga tutaj emigrantów. Tajowie ze swej strony z zadowoleniem witają zarówno obcokrajowców turystów, jak i tych na przybywających na dłużej. Rząd wprowadza różne zachęty dla firm do zakładania  ich siedzib regionalnych w tym kraju. Ponadto, Tajlandia jest promowanym krajem jako miejsca na dobrą emeryturę i przygotowała długoterminowe przepisy wizowe dla emerytów, aby zachęcić obcokrajowców na emeryturę w tym kraju. Jednocześnie kraj  jednak, podobnie jak większość innych wymaga od tych, którzy chcą mieszkać aby żyli zgodne z prawem w dziedzinie imigracji i pracy, oraz że będą przestrzegać krajowych ustaw podatkowych, prawa pracy, itp.

W Tajlandii poziom zarobków kształtuje się na bardzo zróżnicowanym poziomie, w samej stolicy poziom płac jest nieporównywalnie wyższy niż w pozostałej części kraju. Poziom bezrobocia w Bangkoku jest również bardzo niski, inaczej jest na prowincji, szczególnie na terenach wschodnich i północno-wschodnich kraju, gdzie jest dużo trudniej o prace, a zarobki bardzo niskie. Obcokrajowiec najłatwiej może zatrudnić się jako nauczyciel języka obcego, szczególnie angielskiego. W innych zawodach jest dość trudno zanleżć posadę, a w dużej mierze przyczyną tego stanu rzeczy jest polityka kraju, ustanawiająca wyższa poprzeczkę dla płac jakie muszą być oferowane obcokrajowcą. Z reguły na to samo miejsce pracodawca może zatrudnić Taja z nawet połowę stawki, dlatego z ekonomicznego punktu widzenia jest to dla właścicieli firm mniej opłacalne. Są jednak różne zawody w których i tutaj czuje się deficyt specjalistów i można poszukiwać miejsc dla przybyłych z zagranicy. Wiele zachodnich koncernów zakładając swoje przedstawicielstwa wysyła swą kadrę pracowników do pełnienia różnych funkcji, zakładając ze znają oni już swoją firmę i będą wartościowszymi specjalistami.

Bardzo duże znaczenie w Tajlandii do uzyskania posady maja koneksje, lub osoba z polecenia, dlatego ktoś, kto mieszka w Tajlandii dłużej ma większe szanse zostać polecony w jakiejś firmie na odpowiednie stanowisko.

Średnie zarobki w samym Bangkoku wahają się od około 10 000B wzwyż, a rozpiętość jest ogromna. Na prowincji te płace mogą być nawet o połowę niższe. Dla przykładu:

Pensja w pierwszej pracy świeżego absolwenta tajskiego uniwersytetu	10 - 15 000B
Godzinna stawka pracownika sklepu 7 / 11	40B
Pensja policjanta z "drogówki"	8 - 12 000B
Stawka za godzinną prywatną lekcję angielskiego z obcokrajowcem	300 - 1000B
Pensja nauczyciela angielskiego (obcokrajowca) w tajskiej szkole państwowej	25 - 35 000B
Pensja nauczyciela angielskiego (obcokrajowca) w szkole międzynarodowej	50 - 100 000B
Pensja kelnerki, sekretarki, barmana, kierowcy autobusu, itp.	5 - 10 000B
Pensja tajskiego menadżera w średniej wielkości tajskiej firmie	30 - 45 000B
Dzienna płaca minimalna poza Bangkokiem	150 - 197B
Dzienna płaca minimalna w Bangkoku	203B

Poniżej podajemy poszczególne kroki aby uzyskać legalny status pracy w Tajlandii.

Krok pierwszy: Uzyskanie wizy Non-Immigrant (B)

Jeśli chcesz pracować w Tajlandii, potrzebne jest pozwolenie na pracę. Jednakże, zanim będzie można o nie się ubiegać lub będzie mogło być wydane, musisz mieć wizę non-immigrant typu 'B' (biznesowa). Należy ją wyrobić w Tajskiej ambasadzie (na przykład w Warszawie, ale może to być również w innym kraju) lub konsulacie. Zazwyczaj otrzymuje się ją na następny dzień po złożeniu wniosku. Koszt: 1900B

 

Krok drugi: Uzyskanie zezwolenia na pracę

Po uzyskaniu wizy non-immigrant, możesz ubiegać się o pozwolenie na pracę. To są dokumenty zwykle wymagane od przyszłych pracowników, aby rozpocząć pracę:

•  kopia paszportu (zazwyczaj strona ze zdjęciem oraz strona z wizą oraz pieczątką wjazdu do Tajlandii),
•  kopię karty wjazdu do Tajlandii (otrzymuje się ją i wypełnia na lotnisku po przylocie),
•  potwierdzenie uwierzytelniające dokumenty przez ambasadę swojego kraju,
•  lekarskie zaświadczenie stwierdzające, że jesteś w dobrym stanie zdrowia (można je wyrobić w Bangkoku łatwo i szybko w dowolnej klinice lub szpitalu za 50-200B i zazwyczaj polega jedynie na oględzinach przez lekarza),
•  2 kolorowe zdjęcia, 4 x 5 centymetrów (jest to zdjęcie wielkości wykorzystywanej przez większość sklepów foto w Tajlandii do wiz),
•  Opłata wynosi: 750B - pozwolenie na 3 miesiące, 1500B - pozwolenie na 6 miesięcy, 3000B - pozwolenie na 12 miesięcy,
•  ponadto, pracodawca będzie zobowiązany do przedstawienia dokumentów prawnych i podatkowych w odniesieniu do charakteru działalności firmy.

 

Porady w staraniach o uzyskanie pozwolenia na pracę

Jeżeli pisemny opis pracy wymaga umiejętności, które Tajowie prawdopodobnie posiadają, wnioski nie zostaną zatwierdzone. Jedną z opcji, aby zaoszczędzić czas jest poprosić pracownika Departamentu Pracy, o sugestie do opisu zadań, które podlegają klasyfikacji, a które będą mogły być przyjęte. Większość pracowników Departamentu Pracy nie przekazuje od siebie tych informacji, ale jeśli ich się zapyta, to mogą wskazać kilka możliwych rozwiązań.

Jeśli firma ubiega się o kilka pozwoleń na pracę, może spotkać się z ograniczeniem ich wydawania ze względu na ochronę rynku pracy dla Tajów. Dlatego, jeśli firma wystąpi o przykładowo trzy zezwolenia, może zostać zatwierdzone tylko jedno lub dwa.

Gdy dokumenty zostaną złożone do pozwolenia na pracę
Po przesłaniu dokumentów do uzyskania pozwolenia na pracę, należy pilnować, aby ważność wizy nie wygasła. Jeśli nie można otrzymać zatwierdzenia pozwolenia na pracę przed okresem ważności wizy, za dodatkową opłatą można uzyskać przedłużenie na jeden lub dwa tygodnie.

Podpisanie nowego zezwolenie na pracę
Aby otrzymać pozwolenie na pracę, musisz udać się do Departamentu Pracy osobiście i podpisać dokument uznający otrzymanie. Departament Pracy stawia pieczęć w tylnej części paszportu w momencie otrzymania zezwolenia na pracę.

Zezwolenie wygasa
Jeśli pozwolenie na pracę wygasa przed przesłaniem dokumentów do odnowienia, to zostaje unieważnione i będziesz musiał zaczynać od początku i ubiegać się o nowe. Odnowienie zezwolenia na pracę jest zawsze dużo prostsze i mniej kosztowne niż wyrabianie nowego.

Ograniczenia twojego pozwolenie na pracę
Zezwolenie na pracę po zatwierdzeniu pozwala tylko na pracę w firmie i lokalizacji którą się podawało. Jeśli zmienimy pracodawcę lub miejsce pracy, należy uzyskać nowe zezwolenie na pracę. Ponadto, jeśli zrezygnuje się, zakończy pracę, lub zostanie się zwolnionym, zgodnie z prawem w ciągu 10 dni należy powiadomić p tym Departament Pracy i zwrócić książeczkę Pozwolenia na Pracę. Nie należy liczyć na swoją poprzednią firmę  że to zrobi. Prawnie zobowiązany jest do tego pracownik. Ponadto należy pamiętać, że aby uzyskać pozwolenie na pracę w innej firmie lub spółce, wymagane jest specjalne pismo od poprzedniej  firmy, w której odbywało się pracę.

 

Krok trzeci: Tax ID Card

Po pozwoleniu na pracę, następnym krokiem jest dla Twojej firmy jest ubiegania się o kartę identyfikacyjną tajskiego podatnika. Legitymacja ta posiada numer identyfikacyjny podatku, który będzie musiały zostać wymieniany często w przyszłości na dokumentach. Zazwyczaj firma załatwia to bez potrzeby udziału pracownika, należy jednak upewnić się, że otrzymaliśmy numer identyfikacji podatkowej i że pracodawca odprowadza do urzędu odpowiednie podatki co miesiąc.

 

Krok czwarty: Uzyskanie pozwolenia ponownego wjazdu do kraju (Re-entry permit)

Wiele osób błędnie rozumie różnicę między wizą i pozwoleniem ponownego wjazdu. Twoja wiza upoważnia cię do wjazdu do Tajlandii, ale jest to najprowdopodobniej wiza jednokrotnego wjazdu (jest to podane na naklejce wizowej). Po wjeździe do kraju jesteś zobowiązany albo opóścić go przed upłynięciem okresu dozwolonego pobytu (jest on podawany przy pieczątce, którą dostajemy wjeżdżając do kraju) albo przedłużyć ten okres, na przykład poprzez opisane właśnie wyrobienie Pozwolenie na pracę i przedłużenie wizy. Nasza wiza jednak jest nadal tylko jednokrotnego wjazdu, co oznacza że jeśli wyjedziemy z Tajlandii, nawet tylko na jeden dzień, to przy powrocie będziemy traktowani jak osoba, która dopiero stara się o pozwolenie wjazdu. Wiza jest automatyczna unieważniana i tracimy także Pozwolenie na pracę. uniknąć należy wyrobić sobie Pozwolenie ponownego wjazdu do kraju (Re-entry permit). Dostępne są Pozwolenia na dodatkowy jeden wjazd (koszt 1000B) lub na wiele wjazdów, aż do wygaśnięcia wizy (koszt 3800B). Wyrabia się je w urzędzie imigracyjnym w Tajlandii.

Przydatne linki stron internetowych, na których można znaleźć oferty pracy w Tajlandii znajdziecie w Katalogu Linków.

Dziewczyny & Małżeństwo

Większość osób na całym świecie słyszało coś na temat kobiet w Azji, czy nawet o Tajkach. Nie zawsze jednak to, co usłyszeli od przechwalających się turystów, którzy spędzili kilka dni w Tajlandii jest prawdziwym obliczem tego kraju. Mówi się ze to raj dla facetów spragnionych rozrywek, często przy tym przypinana jest niezbyt pozytywna opinia największego „kraju uciech” na świecie. Jak w każdym zakątku ziemi istnieje to co dobre, jak i to co złe. Nie inaczej jest tutaj w „kraju uśmiechu”. Od samego przylotu można zauważyć pracowitość tutejszych kobiet, ich ciepły uśmiech który często jednoznaczny jest z pewną nieśmiałością. Są pogodne i pozytywnie nastawione do życia i to jest głównym magnesem dla obcokrajowców szukających tu partnerek na całe życie.

Jest tez i druga strona tego medalu, a mianowicie rzesze Norwegów, Holendrów, Finów, Niemców, Francuzów, Amerykanów oraz coraz częściej Polaków przybywających do Pataji, aby spędzić wakacje swojego życia (więcej o seks-turystyce tutaj).

Często po kilku dniach mile spędzonych w Tajlandii zaczynają w głowach niektórych mężczyzn tworzyć się myśli, jak związać się z tajską dziewczyną. Dobrym sposobem na poznanie tajskiej dziewczyny są internetowe serwisy randkowe, gdzie można powoli się nawzajem poznać, a po przyjeździe do kraju mieć już kogoś kto będzie czekał na lotnisku. Niektórzy faktycznie zakochują się w osobach pracujących w barach na ulicach z uciechami, ale jest też część osób, które szukają swoich drugich połówek jak najdalej od miejsc nocnych szaleństw. Z tym, że już tam nie jest tak łatwo zagadnąć taką dziewczynę. Często nie znają one języka angielskiego, albo co jest w ich naturze po prostu są wstydliwe i obawiają się na jakiś związek w obcokrajowcem. Kobiety z tzw. dobrych domów nie chcą często celowo odwzajemnić zainteresowania obcokrajowca, gdyż nie chcą czuć się jak kolejna dziewczyna z tajskiej ulicy rozrywki. Istnieje w Tajlandii wiele obyczajów, za pomocą których można dostrzec sposób podejścia kobiety do spraw damsko-męskich. Jednym z nich jest ubiór damski na plażę lub do kąpieli nad morzem czy basenie.

Życie z Tajką jest zazwyczaj bardzo miłe i przyjemne. Wiedzą o tym Ci, którzy spotkali wartościowe osoby, ale potrafi być tez bardzo trudne i płytkie, o tym wielu mogło się przekonać szukając sobie na stałą partnerkę osobę z baru go-go czy innego podobnego, choć i tu są wyjątki. Na ogół mentalność jest inna, dużo w tym pomocy niesie tutejsza wiara buddyjska, która poprzez partnerkę buduje spokój i harmonię w domu. Decydując się na związek małżeński z Tajką należy liczyć się z wieloma tajskimi tradycjami związanymi z zawieraniem związku. Nie zawsze wszystkie te tradycje są łatwe do zaakceptowania przez obcokrajowców (np. konieczność wpłacenie 'posagu' przez mężczyznę). Często jednak sama partnerka potrafi przygotować swojego wybranego na wejście w tajniki tradycji i zwyczajów.

Wiele tajskich kobiet chce wyjechać z Tajlandii i są gotowe zamieszkać i budować życie rodzinne w kraju swojego partnera. Potrafią przystosować się do odmiennych warunków życia, choć często mają wyobrażenie, iż życie w Europie czy Ameryce jest łatwe i przyjemne, a realia codzienności potrafią rozczarować. Wszystko zależy od osobowości Tajki, która się pozna, dlatego zanim podejmie się decyzje o długim związku nie należy się spieszyć, warto dużo dowiedzieć się o tym kraju, jego zwyczajach, i tym co może nas spotkać.

Wizy do Polski dla Tajów

Szczegółowe informacje dotyczące wiz do Polski dla obywateli Tajlandii uzyskamy w Polskiej Ambasadzie w Bangkoku. Formularze wizowe są dostępne tutaj: Formularz wizowy do krajów Schengen (PL) lub Formularz wizowy do krajów Schengen (ENG).

Ambasada RP w Królestwie Tajlandii
100/81-82, Vongvanij Building B, 25th Floor,
Rama 9 Road, Huaykwang District,
Bangkok 10310

Tel: (+66) 2-645-0367/9
Fax: (+66) 2-645-0365

E-mail:
ampolbkk@polemb.or.th (Sekretariat)
consul@polemb.or.th (Sekcja konsularna)
economic@polemb.or.th (Sekcja ekonomiczna)

WWW: http://www.bangkok.polemb.net

Urząd jest zamknięty w czasie świąt państwowych, kościelnych oraz w dni wolne od pracy w Tajlandii oraz Rzeczypospolitej Polskiej.

UWAGA: Wyłącznie w sytuacjach wymagających natychmiastowej interwencji konsula poza godzinami urzędowania, np. zgony, wypadki, prosimy o kontakt:

Tel: (+66) 819 364 618
E-mail: bangkok.wk.dyzurny@msz.gov.pl

GODZINY OTWARCIA OKIENKA WIZOWO-PASZPORTOWEGO

Poniedziałek 9.00 - 12.00
Środa 9.00 - 12.00
Piątek 9.00 - 12.00

Uprzejmie informujemy, iż w sprawach innych niż wizowo-paszportowe należy umawiać się na spotkanie.

Ogólne informacje o uzyskaniu wizy do Polski

Od dnia wejścia Polski do strefy Schengen, tj. od 21 grudnia 2007 roku, konsulaty polskie wydają wizy pobytowe jednolite (Schengen) o symbolu C, które uprawniają do wjazdu i pobytu na terytorium państw Schengen lub kilku pobytów następujących po sobie, trwających przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy w okresie 6 miesięcy liczonych od dnia pierwszego wjazdu na terytorium.

Wystawiane przez konsulów polskich od 21 grudnia 2007 roku wizy pobytowe krajowe o symbolu D (wizy długoterminowe, tj. na pobyt dłuższy niż 90 dni, wizy pobytowe krajowe w celu wykonywania pracy, wydane w trybie art. 32 ustawy o cudzoziemcach oraz wizy wydane w trybie art. 33 i 34 tej ustawy) będą upoważniać do wjazdu i pobytu jedynie na terytorium Polski.

Wystawiane od 21 grudnia 2007 roku przez konsulów polskich wizy pobytowe jednolite (Schengen) o symbolu C z ograniczoną ważnością terytorialną, nie będą upoważniały do poruszania się po całym obszarze Schengen, lecz jedynie po terytorium Polski i ewentualnie innych, wskazanych w wizie państw członkowskich.

Obywatele wymienionych poniżej krajów mogą podróżować do Polski bez wiz:

Andora, Argentyna, Australia, Austria, Belgia, Brazylia, Brunei, Bułgaria, Chile, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Gwatemala, Hiszpania, Honduras, Hong-Kong (Specjalny Region Administracyjny ChRL), Irlandia, Islandia, Izrael, Japonia, Kanada, Korea Płd., Kostaryka, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Makao (Specjalny Region Administracyjny ChRL), Malezja, Malta, Meksyk, Monako, Niderlandy, Niemcy, Nikaragua, Norwegia, Nowa Zelandia, Panama, Paragwaj, Portugalia, Rumunia, Salwador, San Marino, Singapur, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Urugwaj, USA, Watykan, Wenezuela, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Wiza jest obowiązkowa dla obywateli Rosji, Ukrainy i Białorusi.

W grudniu 2007 Polska podpisała układ z Schengen. Na terenie całej strefy Schengen nie obowiązuje kontrola paszportowa na granicach. Przekraczając granicę, należy mieć jednak ze sobą dowód tożsamości (dowód osobisty lub paszport).

Do państw układu z Schengen należą: Austria, Belgia, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry Włochy.

Poza obszarem Schengen pozostają dwaj członkowie UE: Wielka Brytania i Irlandia.

Aby wjechać na terytorium Schengen, obywatele krajów trzecich muszą posiadać ważny dokument podróży oraz wizę, jeśli jest ona wymagana. Muszą również spełniać następujące warunki:

• uzasadnić cel podróży i warunki planowanego pobytu, posiadać środki wystarczające na utrzymanie, zarówno podczas planowanego pobytu jak i na powrót do kraju zamieszkania lub na tranzyt do państwa trzeciego, do którego osoba ta ma zagwarantowany wjazd, albo być w stanie legalnie zdobyć wyżej wymienione środki;
• nie mogą znajdować się na liście osób, którym odmówiono zgody na wjazd;
• nie mogą być uznawani za osoby, które mogą naruszyć porządek publiczny, bezpieczeństwo lub stosunki międzynarodowe jednej z Umawiających się Stron.

Po przejściu kontroli granicznej, można swobodnie poruszać się po strefie Schengen. Zniesienie kontroli na lotniczych przejściach granicznych w nowych państwach Schengen nastąpi dopiero pod koniec marca 2008 roku.

Państwa Schengen wydają następujące rodzaje wiz jednolitych, które uprawniają posiadacza do wjazdu oraz pobytu na terytorium Schengen:

• wiza lotniskowa (A) - ważna tylko dla podróżujących samolotem, nie umożliwia posiadaczowi opuszczenia strefy tranzytowej lotniska,
• wiza tranzytowa (B) - pozwala na tranzyt przez terytorium Schengen, nie przekraczający 5 dni,
• wiza krótkoterminowa (C) - umożliwia pobyt na terytorium Schengen do 90 dni, w ciągu 6 miesięcy od momentu pierwszego wjazdu.

Oprócz wiz jednolitych, kraje Schengen wydają długoterminowe wizy narodowe (D) oraz zezwolenia na pobyt, które są ważne tylko na terytorium kraju wydającego.

Długoterminowe wizy narodowe pozwalają ich posiadaczom na nieprzekraczający 5 dni bezwizowy tranzyt przez terytorium innych krajów strefy Schengen.

Posiadacze zezwoleń na pobyt wydanych przez jedno z państw Schengen, mogą podróżować po strefie Schengen przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy.

Obywatele państw trzecich, będą mogli wjechać na terytorium Polski, jeżeli posiadają jeden z wymienionych dokumentów:

• krótkoterminową wizę jednolitą Schengen (C),
• długoterminową polską wizę narodową (D),
• ważną polską wizę C lub D, wydaną przed 21 grudnia,
• zezwolenie na pobyt w Polsce,
• zezwolenie na pobyt wydane przez inne państwo Schengen.

Dokumenty ważne tylko do celów tranzytu:

• jednolita wiza lotniskowa Schengen (A) - tylko na lotnisku,
• jednolita wiza tranzytowa Schengen (B),
• ważna polska wiza (A) lub (B), wydana przed 21 grudnia,
• wiza (D) wydana przez inny kraj strefy Schengen,
• ważna wiza (C) wydana przed 21 grudnia 2007 roku przez Państwo Członkowskie, które przystąpiło do UE w 2004 roku,
• zezwolenie na pobyt wydane przez Szwajcarię lub Lichtenstein.

Użytkownik:		Rejestracja
Hasło:		Nie pamiętam hasła

Kiedy otworza granice dla turystów

No coś tam się dzieje w końcu......... Phuket jakoś tam otworzyli, trochę ludzi przylatuje, ale część narzeka na brak działającej...> Czytaj więcej
Autor: tomekd - 3/08/2021 | 9:27

Ceny nieruchomości w czasie Covid

Robią ludzie zakupy, różne biznesy wystawiane na sprzedaż, hotele, lokale komercyjne do pożniejszego wynajęcia są kupowane, gdyż są...> Czytaj więcej
Autor: marco - 1/07/2021 | 19:01

Na stałe do Tajlandii

Ernest a to sorki wielkie........ Może niedługo tej nieproszony celebryta pójdzie gdzieś w cholere i będzie można kontynuować plany....> Czytaj więcej
Autor: ernestkwapisz - 14/06/2021 | 2:34

Hotele na kwarantannie

No to miałeś niezłe przeżycie, mnie nie chciałoby się lecieć gdzieś na drugi koniec świata, aby potem kiblować w hotelu przez 2 tygodnie.........> Czytaj więcej
Autor: johny28 - 19/05/2021 | 14:34

Jak z wysyłką paczek DHL z Tajlandii

Witajcie, mam takie pytanie, rozmawiam z jedna firma w kraju uśmiechu, planuje u nich zakup towarów kosmetycznych, ale potrzebne mi jest...> Czytaj więcej
Autor: sebastian28 - 8/05/2021 | 16:07

Obecnie nie ma więcej zdjęć